نوع مقاله : علمی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه رهبری و توسعة آموزشی، دانشگاه شهیدبهشتی
2 استاد آموزش‌عالی، گروه آموزش‌عالی، دانشگاه شهیدبهشتی
3 دانشیار آموزش‌عالی، مؤسسة پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش‌عالی
4 دانشیار آموزش‌عالی، گروه آموزش‌عالی، دانشگاه شهیدبهشتی
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی و تدوین الگوی نظری تبیین وضعیت موجود شبکه‌سازی دانشجویان در فرآیند یادگیری‌ـ نوآوری است. این پژوهش با رویکرد کیفی اکتشافی و با روش داده‌بنیاد (اشتراوس و کوربین) انجام شده است. جامعة تحقیق را 47 نفر از دانشجویان منتخب دانشگاه‌های شهیدبهشتی، علوم‌پزشکی شهیدبهشتی، تهران و صنعتی‌شریف تشکیل داده‌اند که با روش نمونه‌گیری نظری هدفمند و دردسترس انتخاب شده‌اند. داده‌های حاصل از «مصاحبة عمیق و نیمه‌ساختارمند» با روش کیفی مقوله‌بندی نظام‌مند تحلیل شدند. یافته‌ها درباب الگوی شبکة یادگیری‌ـ نوآوری دانشجویان حاکی از این است که مدیریت منظومة یادگیری، به‌مثابة مقولة محوری و مبنای شبکه‌سازی اجتماعی دانشجویان قرار می‌گیرد. بدین‌صورت، برخلاف رویکرد کارکردی مرسوم مبنی بر نقش تسهیل‌کنندة شبکه‌سازی در مسیر یادگیری‌ـ نوآوری، منظومة یادگیری است که شبکه‌های بین‌فردی دانشجویان را شکل می‌دهد؛ بنابراین، دامنة وسیعی از حضور اجتماعی آگاهانه و چندبعدی تا سرگردانی اجتماعی در بستر اجتماعی تحصیل جریان می‌یابد که درنهایت پیامدهای گوناگونی از تحقق نوآوری تا فرسودگی تحصیلی را سبب می‌شود.
کلیدواژه‌ها
)